Άντρια

(Andria). Πόλη (92.000 κάτ. το 2002) της επαρχίας Μπάρι της Ιταλίας. Στην περιοχή της καλλιεργούνται ελιές, μανταρίνια, πορτοκάλια και δημητριακά. Το όνομα της πόλης είναι ελληνικής προέλευσης. Άλλωστε, η πόλη υπήρξε σημαντικό κέντρο στην εποχή της κυριαρχίας του Βυζαντίου στη νότια Ιταλία. Την εποχή των Νορμανδών ήταν περιοχή στην οποία ηγεμόνευε η οικογένεια των Τράνι. Ο Πέτρος Α’ Τράνι μάλιστα την οχύρωσε στο β’ μισό του 11ου αι. Έδρα επισκοπής, έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα κέντρο της αγροτικής παραγωγής της περιοχής. Ο Φρειδερίκος B’ διεύρυνε τα προνόμιά της και την κατέστησε κέντρο της επεκτατικής πολιτικής του στη νότια Ιταλία. Υπήρξε εξάλλου προσφιλής τόπος διαμονής του και γι’ αυτό έχτισε εκεί, για τις αμυντικές της ανάγκες, φρούριο γνωστό ως Καστέλ ντελ Μόντε. To φεουδαρχικό καθεστώς της πόλης τερματίστηκε το 1799. Μεταξύ των διαφόρων κατακτητών της υπήρξαν o Ορσίνι και ο Κονσάλβο της Κόρντομπα (1507). Στις 23 Μαρτίου 1799 η πόλη καταστράφηκε από τους Γάλλους. Η πιο αξιόλογη οικοδομή της πόλης είναι ο καθεδρικός ναός, έργο του 12ου αι., χτισμένος πάνω σε μία κρύπτη του 8ου ή 9ου αι. Αξιόλογο είναι και το καμπαναριό του ναού (12ος-14ος αι.). Άλλα σημαντικά κτίρια της πόλης είναι η εκκλησία του Αγίου Δομίνικου (14ος-16ος αι.) και η εκκλησία του Αγίου Αυγουστίνου, της οποίας η πύλη είναι του 14ου αι. Τουριστικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το δουκικό ανάκτορο που ανοικοδομήθηκε τον 18o αι. Άποψη της ιταλικής πόλης Άντρια, που βρίσκεται στην επαρχία του Μπάρι.